وبه راستی که شهریار چه زیبا گفت
یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد.....
واقعا چه کسی جز تو لیاقت دخت نبی را داشت.....
چه کسی جز تو سعادت نان دادن به یتیمان را داشت.....
چه کسی جز تو میتوانست با سن کم حرف از جنگ و جهاد بزند....
به راستی که شاگرد محمدی......
وقتی نام علی بر زبانم جاری میشود، دست خودم نیست.....قوتی قلبم را فرا میگیرد
که نشان از عظمت اسم علیست......
بچه که بودم با هر بار زمین خوردن مادرم میگفت یاعلی بگو بلند شو
این نام علی از کودکی ورد زبانم است.......
حال شده ذکر روز و شبم.....
یاعلی
یاعلی
یاعلی
یاعلی
یاعلی
یاعلی
.
.
.